• حکمت ها
  • نهى از سوال قضاء و قدر
مترجم : سید علی نقی فیض الاسلام

نهى از سوال قضاء و قدر

«1225»

279.وَ قَدْ سُئِلَ عَنِ الْقَدَرِ فَقَالَ (علیه السلام) طَرِیقٌ مُظْلِمٌ فَلَا تَسْلُكُوهُ وَ بَحْرٌ عَمِیقٌ فَلَا تَلِجُوهُ وَ سِرُّ اللَّهِ فَلَا تَتَكَلَّفُوهُ.


ص1225

از امام علیه السّلام از (چگونگى) قضاء و قدر پرسیدند پس آن حضرت (اندیشه در آنرا نهى كرد) فرمود 1-راهى است تاریك در آن نروید (كه بر اثر شبهات در حلّ آنها وامانده و سرگردان شده گمراه خواهید گشت) و دریایى است ژرف در آن داخل نشوید (كه غرقه اندیشه هاى گوناگون خواهید شد) و پنهان داشته خدا است خود را در (آشكار نمودن) آن برنج نیندازید (كه سودى نبرید و بجائى نخواهید رسید).